| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irkuck
Mod
Dołączył: 31 Lip 2007
Posty: 1118
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: to mam wiedziec :P
|
 Wysłany: Sob 20:22, 12 Cze 2010 Temat postu: Coś dla początkujących :) |
|
|
Znalazłem klasyk artykuł, który pamiętam czytałem na samym początku i który mnie między innymi zachęcił do grania. Wrzucam tutaj szkoda żeby przepadł 
Myślę, że czas nadszedł - rzekł Gaunt - i chciałbym, aby wszyscy moi odważni ludzie byli ze mną, gdy zaczniemy szturm. Komisarz wybiegł po drabince przyczepionej do ściany okopu i krzyknął do swoich ludzi: - Mężczyźni z Tanith! Chcecie żyć wiecznie? Ich odpowiedź, głośna i spontaniczna, zginęła w huku kanonady. Ale Ibram Gaunt dobrze wiedział, jak ona była. Strzelając ze wszystkiego co mieli, "Duchy Gaunta" wybiegły z okopów, ogniem swojej broni przebijając sobie drogę do chwały, śmierci czy czegokolwiek czekającego na nich po drugiej stronie.
First and Only - Gaunt''''s Ghosts
Dan Abnett
Witaj przybyszu w czterdziestym tysiącleciu! Jest to czas niekończących się galaktycznych wojen, w których ludzkość walczy o przetrwanie i dominację w galaktyce. Ponad 25 tysiącleci temu ludzkość poczyniła swoje pierwsze kroki w kosmosie. Odkrycie napędu nadprzestrzennego oraz samej nadprzestrzeni znacznie przyśpieszyło kolonizację. Przyniosło ono również jedno z najpoważniejszych zagrożeń - kontakt z Chaosem i jego Demonami. Pojawienie się psykerów - ludzi obdarzonych mocami psychicznymi - otworzyło owym istotom miliony bram do naszego świata. Demony przypuściły wściekły atak na ludzkość, w krótkim czasie doprowadzając kwitnącą cywilizację do upadku. Nie będąc w stanie obronić się, kolonie człowieka padały łatwym łupem również innych ras. Do dziś wiele z utraconych wówczas światów nie zostało odzyskanych. Po pięciu tysiącach lat ciągłych wojen pojawiła się wreszcie nadzieja na odrodzenie - człowiek znany dziś jako Imperator Ludzkiej Przestrzeni. Drogą dyplomacji oraz podbojów na nowo zjednoczył rozbitą ludzkość, a dzięki potężnym mocom psychicznym przegnał Demony z powrotem w nadprzestrzeń. Tak oto, dziesięć tysięcy lat temu, po długich i krwawych wojnach, powstało trwające do dziś Imperium. Jest to jedyne tak duże Imperium w Galaktyce - jedyne, które istnieje nieprzerwanie od 10 000 lat. Umożliwiają to między innymi potężne i silne armie Gwardii Imperialnej oraz elitarni Space Marines. Ludzkość nie jest jedyną inteligentną rasą w Galaktyce. W swojej długiej historii ludzie napotkali wiele cywilizacji, z niektórymi toczono również wojny. Od tysiącleci za najpoważniejszych przeciwników uznaje się - obok Chaosu - Eldarów, Orków oraz Tyranidów.
W Warhammerze 40,000 grający wcielają się w dowódców wybranych przez siebie armii. Nie ma tutaj ustalonych reguł - niektórzy decydują się na daną armię, bo podoba im się jej "klimat", inni preferują wygląd figurek, jeszcze inni styl grania. Gra sama w sobie jest właściwie rozwinięciem genialnej idei szachów. Każda ze stron posiada swój zestaw figurek (armię) o specyficznych cechach. Po ustaleniu reguł zwycięstwa rozgrywana jest w systemie turowym potyczka, zgodnie z zasadami opisanymi w instrukcji. Cóż zatem jest takiego interesującego w Warhammerze 40,000, że przykuwa on uwagę tysięcy ludzi na całym świecie? Co sprawia, że poświęcają oni (one również!) swój czas na malowanie figurek i toczenie kolejnych bitew? Prawdopodobnie największym atutem systemu jest potężna ilość oraz spójność informacji o całym universum, w którym toczy się akcja gry. Niejedna osoba (wliczając w to autora niniejszego artykułu) wybrała W40K z tego właśnie względu. Oryginalność opisów Imperium, wojen w Galaktyce oraz obcych ras śmiało może konkurować z większością literatury fantastycznej obecnej na naszym rynku. Niewątpliwie ważnym atrybutem W40K decydującym o jego popularności są również miniaturki oddziałów i maszyn wojennych. Bogactwo detali, wspaniałe pomysły i metody ich realizacji - Games Workshop zatrudnia naprawdę utalentowanych rzeźbiarzy. Niektóre z nich to prawdziwe dzieła sztuki! Znane są osoby, które stosunkowo rzadko grają (lub nawet wcale), natomiast posiadają setki wspaniale pomalowanych figurek, stojących na wyeksponowanych miejscach w ich domach. Dobrze wymalowana armia figurek, stojących na "polu bitwy" to jedyny w swoim rodzaju widok!
Ale nie zapominajmy również o samej grze - w końcu to z myślą o graniu powstał Warhammer 40,000. Tutaj również W40K ma czym się pochwalić. Obecnie na rynku dostępnych jest dziewięć armii. Każda z nich ma przynajmniej kilka specyficznych tylko dla siebie oddziałów i bohaterów. Ileż to daje możliwości! Można stworzyć armię dedykowaną dla konkretnego gracza, jedyną w swoim rodzaju. To tylko jedna strona - kompletowanie armii. Druga strona to granie nią. Można śmiało powiedzieć, że nie ma dwóch identycznych bitew. Za każdym razem warunki są inne - teren, cele, szczęście sprzyja bardziej lub mniej. Zdecydowanie: jeśli ktoś chce gry, z którą mógłby się identyfikować - Warhammer 40,000 jest dobrym wyborem. Bo czy jako sposób realizacji tego celu wybierze zgłębianie wiedzy o świecie W40K, czy malowanie figurek, czy też w końcu pociąga go samo granie i różne style prowadzenia wojny - na pewno znajdzie to w tym systemie. Przedstawione w powyższym artykule informacje tylko w niewielkim stopniu są w stanie pokazać całe bogactwo, jakie znaleźć można w "czterdziestce". To tylko naprawdę niewielki wycinek - na opis całości potrzeba byłoby bowiem wielu książek. Serdecznie zapraszam zatem wszystkich zainteresowanych do Warhammera 40,000. Wybaczcie mi, ale właśnie dostałem rozkaz od samego Imperatora - CZAS NA WOJNĘ!
Niech Was Błogosławi Wieczny Imperator!
Brat Matthius
Zakon Aniołów Krwi (Space Marines)
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
 |
|
|
 |
Irkuck
Mod
Dołączył: 31 Lip 2007
Posty: 1118
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: to mam wiedziec :P
|
| Wysłany: Sob 20:23, 12 Cze 2010 Temat postu: |
|
|
I kolejny artykuł 
autor :Krzysztof Bujara
Kult Najświętszego Imperatora miał kilka cech decydujących o przewadze nad konkurencyjnymi ruchami religijnymi. Od samego początku skoncentrowany był na Starej Ziemi, stolicy Imperium, sercu ludzkiego mocarstwa i miejscu wiecznego spoczynku Imperatora. Jego fanatycznym przywódcą okazał się wysoki stopniem i otaczany szacunkiem oficer Imperialnej Gwardii, który uczestniczył w obronie Pałacu w 014.M31. Twierdził on, że nieśmiertelny władca nawiedza go w snach. Prawdziwe personalia oficera nie są znane, ale w kronikach przetrwało imię, które sam sobie nadał - Fatidicus, co w jednym z antycznych terrańskich języków oznacza proroka. Fatidicus zgromadził pod swymi rozkazami grupę wpływowych wyznawców wywodzących się z wszystkich formacji militarnych stacjonujących na Starej Ziemi. Od urzędników i kleryków po komandorów marynarki i dowódców Imperialnej Gwardii - Kult Najświętszego Imperatora przyjmował w swe szeregi wszystkich chętnych.
W miarę upływu czasu wyznawcy kultu opuszczali Ziemię wypełniając służbowe obowiązki w całym Imperium, a razem z nimi do odległych krańców mocarstwa wędrowała wiara w nowego boga. Oficerowie marynarki i Gwardii wprowadzali w kanony religii swoich podwładnych. Misjonarze wędrowali przez skolonizowane światy nauczając wszystkich, którzy chcieli słuchać ich słów. Obalając poprzednie wierzenia i przesądy, umacniali wiarę w Imperatora pośród zwykłych obywateli. Fatidicus zmarł w zaszczytnym wieku 120 lat, ale w chwili jego śmierci kult liczył już bilion wyznawców na samej Starej Ziemi oraz niezliczone rzesze sług w Segmentum Solar.
W wielu sektorach Imperium podnosiło się dopiero z gruzów będących pozostałościami po Herezji Horusa i Kult Najświętszego Imperatora stanowił czynnik społeczno-kulturowy, który pozwalał połączyć wysiłki wszystkich warstw społecznych ponoszone w celu odbudowy mocarstwa. Sekty, które nie chciały bądź nie mogły połączyć się z Kultem były eksterminowane politycznie i ekonomicznie. Całe populacje imperialnych światów ulegały nastrojom "polowań na czarownice", w efekcie których rywalizujące z Kultem ruchy religijne ulegały eliminacji. Chociaż Kult Najświętszego Imperatora zawsze zdecydowanie odcinał się od skrajnie ekstremalnych ekscesów swoich wyznawców, coraz bardziej rósł w siłę. Ten proces bezustannego rozszerzania wpływów i wchłaniania innych kultów trwał do początku 32 milenium, dopóki blisko dwie trzecie terytorium Imperium nie znalazły się pod faktyczną dominacją następców Fatidicusa. Na Ziemi w okresie tym jedynieprzedstawiciele Adeptus Mechanicus i Kosmiczni Marines pozostali wierni swoim tradycjom i formom wyznawania wiary.
We wczesnych latach 32 tysiąclecia Kult Najświętszego Imperatora ustanowił swe Credo jedyną oficjalną religią i zmienił nazwę organizacji na Adeptus Ministorum. Kilkaset lat później ówczesna głowa Ministorum, Eklezjarcha Veneris II, został wybrany jednym z Wielkich Lordów Terry i następne trzysta lat organizacja poświęciła nieustannym wysiłkom zmierzającym do tego, by jeden fotel w Wielkiej Radzie już zawsze należał do Eklezjarchii.
Wzrost znaczenia Adeptus Ministorum
Mając silne zaplecze na Ziemi Eklezjarchia przystąpiła do intensywnego zwiększania swych wpływów pośród cywilnej i wojskowej części społeczeństwa. Zjawisko to przybrało fenomenalną skalę ze względu na zastosowane metody. Osoby odmawiające wstąpienia do Ministorum pozbawiane były stanowisk i tytułów, czy wręcz karane śmiercią pod zarzutem herezji. Kierownictwo Adeptus Ministorum podzieliło Imperium na diecezje, kierowane przez kardynałów koordynujących pracę misjonarzy na setkach światów. Rozwijające się Ministorum wykształciło duży pion logistyczny przeznaczony wyłącznie do materialnego sprawowania kontroli nad zarządzaniem organizacją. Archidiakoni i diakoni rozpoczęli wznoszenie świątyń i kaplic oraz kompleksów kościelnych przeznaczonych do przechowywania podatków na rzecz kleru.
Tylko jeden ruch religijny nie poddał się dominacji Eklezjarchii. Wywodząca się z planety Dimmamar Konfederacja Światła głosiła dogmat nakazujący naśladowanie poświęcenia Imperatora w najbardziej bezpośredni sposób. Idee odrzucenia bogactw materialnych i całkowitego oddania służbie Imperium kłóciły się z podstawami systemu kościelnego reprezentowanego przez Eklezjarchię. Z punktu widzenia Ministorum ciężar utrzymywania wiary spoczywać miał na barkach zwykłych obywateli, a jej wyznacznikiem był poziom gotówki i innych dóbr konfiskowanych na rzecz Kościoła. Konfederacja Światła okazała się zbyt poważną siłą religijną, by powiodły się próby jej rozbicia poprzez infiltrację, dlatego za milczącą zgodą Wielkiej Rady Terry Eklezjarchia ogłosiła pierwszą świętą Wojnę. Konfederacja Światła została uznana za organizację heretycką. Jednostki marynarki kosmicznej i Imperialnej Gwardii wspierane przez rzesze ogarniętych religijnym fanatyzmem ochotników wyruszyły, by wykorzenić duchowe zagrożenie dla potęgi Ministorum. Chociaż wielu członków Konfederacji zdołało uciec prześladowcom, ruch ten przestał istnieć jako zorganizowana religia. Dominacja Adeptus Ministorum sięgnęła szczytu.
Pod koniec 33 tysiąclecia jedynie planety znajdujące się pod jurysdykcją Adeptus Mechanicus oraz Kosmicznych Marines nie posiadały katedr poświęconych kultowi Imperatora. Na każdym ludzkim świecie władanym przez Wielką Radę wznosiły się tysiące świątyń, a podatki wnoszone przez biliony poddanych płynęły nieprzerwanym strumieniem do skarbców Eklezjarchii. Zdobyte w ten sposób fundusze przeznaczane były na budowę kolejnych, jeszcze bardziej monumentalnych świątyń oraz pokrywanie kosztów następnych świętych wojen.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
|
|
